Απόφραξη παχέος εντέρου

Αποφρακτικός ειλεός παχέως εντέρου

Η απόφραξη του παχέος εντέρου  οφείλεται σε δυναμικά ( μηχανικά ) και αδυναμικά (παραλυτικά) αίτια.

Μηχανικά αίτια:

• Καρκίνος
• Συστροφή
• Εκκολπωματίτιδα
• Φλεγμονώδης νόσοι του εντέρου
• Στένωση αναστόμωσης
• Εγκολεασμός

Αδυναμικά αίτια :

1. Ψευδοαπόφραξη

2. Δυσκινησίες

Κλινική εικόνα

Στα αρχικά βήματα αξιολόγησης σημαντικό ρόλο έχει το ιστορικό αλλά και η κλινική εξέταση του ασθενούς. Η ηλικία ,τα συμπαραμαρτούντα νοσήματα , τα φάρμακα και τα συμπτώματα καθορίζουν την διαγνωστική προσπέλαση.

Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται κοιλιακό άλγος , δυσκοιλιότητα , κοιλιακή διάταση , ναυτία και έμετοι. Η έναρξη μπορεί να είναι οξεία όπως π.χ. σε συστροφή του σιγμοειδούς , ή βραδεία , με αλλαγή των συνηθειών του εντέρου , όπως σε νεοπλασματική νόσο.

Διάγνωση

Ο απεικονιστικός έλεγχος έχει στόχο την διαφορική διάγνωση του μηχανικού από τον παραλυτικό ειλεό , τον εντοπισμό του σημείου απόφραξης και πιθανόν την αναγνώριση του αιτίου. Οι απλές ακτινογραφίες κοιλίας μπορεί να είναι διαγνωστικές ενώ οι υποκλυσμοί με υδατοδιαλυτό σκιαγραφικό μπορεί να έχουν και διαγνωστικό και θεραπευτικό ρόλο. Η CT συμπληρώνει την διαγνωστική προσπέλαση και δίνει αρκετές λεπτομέρειες για την κατάσταση της περιτοναϊκής κοιλότητας και των σπλάχνων.

Προεγχειρητική αντιμετώπιση

Η χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών ενδοφλεβίως και η τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα αποτελεί βασικό βήμα στην προεγχειρητική αναζωογόνηση του ασθενούς. Οι παρακλινικές εξετάσεις συμπληρώνουν την αρχική εκτίμηση του αιματοκρίτη , της νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας , και του πηκτικού μηχανισμού. Μπορεί επίσης να γίνει η έναρξη αντιβιοτικής αγωγής και η ενημέρωση του ασθενούς για την πιθανότητα διενέργειας κολοστομίας.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Καρκίνος
Για την νεοπλασματική απόφραξη οι αποφάσεις σχετικά με την εκτομή  εξαρτώνται από το επείγον της κατάστασης , τους παράγοντες κινδύνου του ασθενούς και τα διεγχειρητικά ευρήματα. Σε γενικές γραμμές , το αποφραχθέν τμήμα θα πρέπει να εκτέμνεται με σεβασμό στις ογκολογικές αρχές. Η επέμβαση μπορεί να ολοκληρωθεί  ή   με αναστόμωση του υγιούς εντέρου  ή   με διενέργεια κολοστομίας .

Συστροφή
Η πιο συχνή θέση συστροφής είναι στο σιγμοειδές. Μπορεί να αντιμετωπισθεί ενδοσκοπικά. Η αποτυχία της ενδοσκοπικής/ συντηρητικής αντιμετώπισης καθώς και η ύπαρξη εντερικής ισχαιμίας ή διάτρησης , αποτελούν ένδειξη χειρουργικής εκτομής ( σιγμοειδεκτομής ).

Η συστροφή του τυφλού είναι η δεύτερη συχνότερη θέση συστροφής. Η αντιμετώπιση είναι εξαρχής χειρουργική με εκτομή του δεξιού κόλου ή με καθήλωση του τυφλού στο κοιλιακό τοίχωμα.

Εκκολπωμάτωση
Η εκκολπωματίτιδα είναι το 3ο συχνότερο αίτιο απόφραξης του παχέος εντέρου. Αρχικά η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει με συντηρητικά μέσα και στην πλειοψηφία τους οι ασθενείς να αναρρώσουν . Γενικότερα όμως μετά το 2ο επεισόδιο εκκολπωματίτιδας οι ασθενείς είναι υποψήφιοι εκλεκτικής σιγμοειδεκτομής.

[widgetkit id="18" name="Απόφραξη παχέος εντέρου"]